Pszczoły z elektrociepłowni Fortum, zlokalizowanej w Zabrzu, po intensywnym okresie pracy, rozpoczynają przygotowania do zimowego wypoczynku. Po okresie letnim, w którym zebrano 186 kg miodu, zwierzęta te skupiają się na stworzeniu kłębu – grupy pszczół, które podczas zimy ogrzewają się nawzajem. Wśród wielu rodzajów miodu wyprodukowanego w tym roku, miód nawłociowy wydobył się na czoło listy, zdobywając złoty medal na Honey Madness Cup 2024.
Na terenie elektrociepłowni znajduje się sześć uli zamieszkanych przez blisko 300 tysięcy pszczół. Przez całą wiosnę i lato, te owady były zajęte zbieraniem nektaru z przyległej łąki kwietnej, która ma ponad trzy tysiące metrów kwadratowych powierzchni. Pszczoły odwiedzały również pobliskie drzewa, zwłaszcza lipy rosnące na terenie zakładu. Owocem tych działań jest Silesianus – miód nektarowy w kilku odmianach: lipowej, wielokwiatowej i nawłociowej.
Nawłociowy miód to prawdziwy rarytas. Jego łagodny, kwiatowy aromat z subtelnymi ziołowymi nutami jest nie do podrobienia. Ma również dobroczynne właściwości dla zdrowia: działa przeciwzapalnie i wzmacnia system odpornościowy. To właśnie te wyjątkowe cechy przyczyniły się do zwycięstwa tego miodu w konkursie Honey Madness Cup 2024.
Podczas zimy pszczoły tworzą kłębuszki wokół swojej królowej, co pomaga im przetrwać niskie temperatury. Utrzymują stąd stałe ciepło na poziomie 15-25 stopni Celsiusza, co pozwala im utrzymać ciepło, ale już nie rozmnażać się. Gdy temperatura na zewnątrz spada poniżej 10 stopni, pszczoły nie wychodzą z uli i tworzą ściślejsze kłęby, co oznacza początek zimowego okresu dla nich. Na wiosnę wrócą natomiast do intensywnej pracy – wyjaśnia pszczelarz Krzysztof Poppe.
Aktywność elektrociepłowni Fortum na rzecz ochrony owadów zapylających, takich jak pszczoły miodne, jest częścią większego programu ochrony środowiska. Pasieka i łąka kwietna na terenie EC Zabrze są miejscem, które wspiera lokalną faunę i florę, a jednocześnie przyczyniają się do zwiększenia dostępności ekologicznych produktów w regionie. Łąka o powierzchni ponad trzech tysięcy metrów kwadratowych została starannie zaplanowana tak, aby była idealnym miejscem dla różnych gatunków owadów zapylających, nie tylko dla pszczół miodnych.